"Jeśli człowiek musi karmić drugiego kłamstwami na temat jego
talentu tylko dlatego, że siedzi on naprzeciwko, staje się to najbardziej
niewybaczalnym kłamstwem, ponieważ zachęca go do dalszej twórczości, a w
ostatecznym rozrachunku jest to najgorszy sposób zmarnowania sobie życia przez
człowieka pozbawionego talentu."
Aż muszę zapisać sobie ten cytat. Jest po prostu niezwykły i bardzo, bardzo prawdziwy. Oj chyba muszę koniecznie poznać twórczość Bukowskiego, bo coś mi się wydaje, że jego życiowa filozofa przypadnie mi do gustu. Już same powyższe słowa są najlepszym dowodem na to, że wolno ulegać fałszywszym stereotypom.
OdpowiedzUsuń:))
UsuńDlatego nie wierzę, gdy ktoś mnie komplementuje. Zachwyt jest bardzo łatwy do zagrania, a odrobina krytyki wymaga chwili zastanowienia się nad argumentami.
OdpowiedzUsuńMam wrażenie, że nie tylko o to autorowi chodziło ;)
UsuńCytat szczery do bólu, prawda nie zawsze jest słodka ,pytanie tylko jak wielu stać na szczerość
OdpowiedzUsuńPytanie ilu jest gotowych, by przyjąć krytykę?
UsuńTen cytat od razu kojarzy mi się z naszymi "gwiazdami" i kółkami wzajemnej adoracji, począwszy od TV i polityki, a na blogach skończywszy :)
Taaak! "Super piszesz! Subskrybuję i zapraszam do siebie!"
UsuńJuż lecę :)
UsuńCytat pożyczam :) genialny :)
OdpowiedzUsuńŚwietnie :)
UsuńZa to właśnie cenię sobie i niezwykle szanuję twórczość Bukowskiego. Chłop był po prostu bezkompromisowy do granic możliwości.
OdpowiedzUsuńZ małym dodatkiem autopromocji ;)
Usuń